De voorgestelde installatie zou in een (aantal) bak(ken) met ijzerhoudend slib ondergronds kunnen plaatsvinden. Hierbij zou eenzelfde soort put als bij een WKO uitkomst bieden, met bijpassende deksel. Deze kunnen vrij gemakkelijk in een omgeving geïntegreerd worden en zijn relatief(op een project met 1000 woningen) gezien betaalbaar. In principe heeft deze installatie geen negatieve effecten op de ecologie van een waterlichaam. Het verwijderen van fosfor wordt gedaan zonder het toevoegen van chemicaliën/grondstoffen aan het waterlichaam.

Een mogelijke kans is om het ijzerhoudend slib te ‘behandelen’ met magnesiumoxide. Hierdoor kan het fosfaat, dat reageert met magnesiumhydroxide, omgezet worden tot gecontroleerd struviet. Struviet kan bijvoorbeeld worden gebruikt als meststof (Nedmag, z.d.). Het kan dan ook financieel aantrekkelijker worden om het beheer van fosforverwijdering uit te voeren. Verder zouden meerdere inlaat en uitlaatpunten er ook nog voor kunnen zorgen dat temperatuurschommelingen door warmteonttrekking en koude lozing beperkt en verdeeld worden over het waterlichaam.

TEO en fosforverwijdering zouden dus zodanig gecombineerd worden dat het ecologisch én economisch aantrekkelijk is. Hoewel het verwijderen van fosfor een uitdaging is, biedt het ook vele kansen die zeker niet onbenut moeten blijven.

Zie bijlage voor nadere uitwerking van het systeemconcept en de onderzoeksvragen.